آموزش و پیشگیری کودکان امروز، سرمایه ‌گذاری برای آینده‌ای بهتر

از مهم‌ترین ارکان توسعه در هر کشوری، امکان تحصیل است.با مدرسه و به طور کل با آموزش می‌توان بسیاری از مشکلات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را برطرف کرد. آموزش و پرورش سنگ زیربنای توسعه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هر جامعه است.

از آنجا که نقش تعلیم و تربیت در هر دین و جامعه ای بخصوص دین اسلام بسیار رفیع است و در جای جای قرآن کریم بر انسان سازی و تربیت انسان ها تکیه شده است سرمایه گذاری در راه علم و دانش و ساختن مدرسه یا بازسازی مدارس می تواند نقش مهمی در توسعه و تعالی بشریت داشته باشد و یکی از نیازهای اساسی جامعه برطرف شود.

همانگونه که عنوان شد، سنگ بنای توسعه آموزش است و اگر به آموزش توجه کنیم کار بسیار بزرگی اتفاق افتاده است و در این راه داشتن فضای آموزش و سخت‌افزار نظام آموزشی بسیار مهم است.

حال سخن از محرومیت است واژه ای که سالها در مناطق بسیاری از وطنمان جا خشک کرده و به نظر می رسد هرگز قصد جدا شدن از آنها را ندارد. اگر کمی با خودمان بدون تعارف باشیم، شاهد خواهیم بود که هیچ گاه به ایجاد تغییر در این مناطق و ریشه کن کردن این واژه از جای جای سرزمینمان فکر نکرده ایم.

گویی قبول داریم که دست سرنوشت این مناطق را محروم آفریده و هرگز شکل دیگری برای آن ها قابل تصور نیست.

پس چگونه است که انتظار داریم کشورمان پیشرفت کند و جایگاه بهتری در دنیا کسب کند؟

محرومیت کودکانی که به هر دلیل از نداشتن والدین مناسب تا فقر از تحصیل بازمانده اند. تحصیل امروزه در دنیا کمترین حق یک کودک است.

ساخت و تجهیز فضاهای آموزشی و پرورشی استاندارد، مقاوم و تأمین فضاها و تجهیزات مناسب به منظور ایجاد فرصت‌های آموزشی برای همگان یک نیاز اساسی برای توسعه علمی کشور است که چنین مهمی علاوه بر کمک دولت و نهادهای قانون‌گذار، بیش از همه به مشارکت های مردمی و خیرین نیازمند است.

همانطور که نفوذ معنوی معلم در بین شاگردان به قدری ریشه دارد که با اعمال و رفتار خود به الگو و سرمشق برای کودکان تبدیل می شود در بخشی دیگر قابل تامل است که بیدانیم، لحظاتی را که کودک در مدرسه سپری می نماید از مهم ترین و حساس ترین لحظات زندگی او می باشد.

پس نباید در این مسیر تعلل داشت و برای بسیاری از مشکلات آینده از جمله پیشگیری از آسیب های اجتماعی مدارس در این خصوص برنامه های کلان مناسبی داشت.

از این مسئله فقر و محرومیت هم گذر کنیم و وارد شهرهای بزرگی همانند پایتخت شویم با مشکلات بسياري از جمله نابرابري هاي فضايي، حاشيه نشيني و فراواني آسيب هاي اجتماعي همراه خواهیم بود. يکي از راهبردهايي که در زمينه کاهش آسيب هاي اجتماعي و ارتقاء امنيت در مناطق کم توسعه يافته شهري، کمتر مورد توجه قرارگرفته لزوم تقويت دستگاههاي نظارتي و تربيتي و آموزش هاي شهروندي به ويژه استفاده از پتانسيل مدرسه و نقش مدارس و راه اندازی مدارس در این مناطق حاشیه شهر هم است.

کودکان و نوجوانان به ويژه در مناطق حاشيه اي و فقير نشين شهرها در بستر ناامني بزرگ مي شوند و مدارس نقش بسیار مهمی دارند.

نباید از یاد ببریم که، مدرسه تنها برای درس خواندن نیست، بلکه محیطی برای آموزش نظم، انضباط، رفتار با همنوع، ارتباط اجتماعی و... است.

در برخی مواقع مانند آلودگی هوا و برودت شدید هوا ممکن است، دانش آموزان نتوانند در مدت طولانی به مدرسه بروند و در این بازه های زمانی ضرورت استفاده از فضای مجازی احساس می شود و نباید با این دید پیش رفت که فضای مجازی نیاز به ساخت و ساز و تجهیزات ندارد.

امروز، تجهیز و تهیه امکانات ضروری برای مدارس موجود و مدارس مجازی در کنار حمایت از دانش آموزان کم برخوردار با تهیه لوازم و امکانات الکترونیکی ضروری جهت بهره برداری از آموزش های مجازی را باید مد نظر قرار داد و فقط به یک سمت و سوی از پیش تعیین شده که پیش از کرونا بود اکتفا نکرد.

کلام آخر اینکه، برطرف کردن نیازهای آموزش و پرورش در واقع سرمایه گذاری برای آینده ای بهتر  است از این رو همه دستگاه ها باید در حد توان برای رفع مشکلات موجود همکاری کنند.


*مریم همتی؛ کارشناس ارشد مطالعات رسانه و کارشناس حوزه آسیب های اجتماعی