به گزارش بانگ اقتصاد به نقل از معیارپرس، در شماره قبلِ معیار به بخشی از فشارهایی که از سوی مقررات بیمه‌ای و نانوشته‌های سلیقه‌ای در این زمینه، برمطبوعات وارد می‌شود اشاره شد و لازم است از طنز درد آورد یگری نیز در این زمینه یاد و پرده‌برداری! شود… موضوع و مورد دیگری که علاوه بر هزینه‌های روزافزون و سرسام آور ملزومات چاپ — در کنار نبود آگهی و فروکش سهمگین شمارگان فروش نشریات — گریبان ضعیف مطبوعات را گرفته و هر سال — با استمداد از تعبیر گویای “دریغ از پارسال” — سخت‌تر فشار می‌آورد، معضل مالیات بریدن برای نشریات است!
طنز قضیه در آن هست که سالیان است بر پایه قانون؛ مطبوعات از مالیات معاف هستند ولی چند سالی است که با تعابیر جدید، سازمان مالیاتی کشور این قانون را دور می‌زند! (البته دور زدن قانون یک شیوه مرسوم در بسیاری از جاهاست که این چند سال به سازمان مالیاتی هم سرایت کرده است)
این موضوع یقه‌گیری از مطبوعات برای بی‌خاصیت کردن قانون معافیت چندان هم خلق‌الساعه نبود… یک بار گیر به درآمد آگهی‌ها دادند، بعد فشار آوردند که؛ درست است مطبوعات از مالیات معاف هستند اما لازم است هرساله اظهارنامه تنظیم کنند و هزینه و درآمد را بنویسند. سپس مدارک و دفتر و دست خواستند و البته هرجا که مطبوعات ضعیف امکان انجام این دستورات را نداشتند مالیات را علی‌الراس بستند!
در این میان مطبوعات کارتلی، رانتی و گلخانه‌ای که هزینه‌هایشان از درآمدهای پنهان و آشکار عموما بیت‌المالی تامین می‌شود به خاطر این که امکان انجام این فرمایش‌های مقرراتی سازمان مالیاتی کشور را دارند با افتخار از معافیت‌های قانونی لازم بهره می‌برند ولی این مطبوعات محروم از منابع لایزال مذکور هستند که چون توان لازم برای انجام خواست‌های مقررات تازه را ندارند مشمول علی‌الراس می شوند و استدلال شیرین سازمان مالیاتی هم آنست که؛ ما دیگر معافیت مالیاتی نداریم بلکه مالیات مطبوعات “صفر” منظور می‌شود و اگر “فلان و فلان و فلان” را نداشته باشید…این هست که چوب مالیات به کمک افزایش تصاعدی هزینه آمده و مطبوعات بخش خصوصی را تقریبا دارد از صحنه عمل بیرون می‌اندازد!!
اکنون زیر سایه نا مبارک شرایط ضیق در همه زمینه‌ها، اکثر مطبوعات کشور رمقی برای حرکت و نفسی برای عرضِ وجود ندارند.
اگر فکر عاجلی برای رفع مشکلاتی که حلشان ممکن هست نشود، شاید به زودی ناگزیر شویم برای مرگ اندوهبار رسانه‌های مردمی در بخش خصوصی، مراسم ترحیم گروهی برگزار کنیم. حضور این رسانه‌ها زینت جامعه است نگذاریم با مرگشان جامعه از این زینت محروم شود!
انتهای پیام/