پرستاری که مهربانی را علاوه بر خدمت به بیمار، در دغدغه اجتماعی هم خلاصه کرد

توحید سلیمانی پرستار 26 ساله که با مطلع شدن از وضعیت سیستان و بلوچستان دغدغه ای در او شعله ور می شود و عزم او را جزم می کند، برای کمک به مردمانی که در زیر سایه نبود امکانات روز بروز آسیب می بینند.

به گزارش بانگ اقتصاد به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری، سیستان و بلوچستان مدتی است که شاهد وقوع گرمای بی سابقه، افزایش مبتلایان به کرونا، تنش آبی و کم آبی و قطع مکرر چندین ساعته برق، تشکیل صفوف خرید کالا و اقلام معیشتی، نان و مرغ و دارو در داروخانه و گاز و سایه سنگین مرگ و نبود امکانات می باشد که همچنان به عنوان معضلات بی پایان خودنمایی می کنند.

آتش زیر خاکستر کرونا حالا در سایه کمبود امکانات درمانی و بهداشتی شعله ور شده و عدد مرگ و میر روزبه‌روز رکورد تازه‌ای را در این استان ثبت می‌کند. در میان تمام این مشکلات و دغدغه های اجتماعی ما در گوشه کنار های شهرمون پرستارانی را میبینم که علاوه بر دغدغه خدمت رسانی به بیمار، دغدغه اجتماعی هم دارند؛ دغدغه ای از جنس مهربانی و عشق....

توحید سلیمانی پرستار 26 ساله بیمارستان مسیح دانشوری؛ با مطلع شدن از وضعیت سیستان و بلوچستان دغدغه ای در او شعله ور می شود و عزم او را جزم می کند، برای کمک به مردمانی که در زیر سایه نبود امکانات روز بروز آسیب می بینند.

این پرستار بیمارستان مسیح دانشوری با راه اندازی پویشی در خصوص کمک به مردمان سیستان و بلوچستان توانسته است تجهیزات پزشکی ، ماسک ، گان وآب برای مردمان این منطقه جمع آوری کند، و به دستشان برساند .

این کار خیر از پرستار بیمارستان مسیح دانشوری بهانه ای شد تا با او به گفتگو بپردازیم؛ از او درباره هدفش از انجام این کار پرسیدم که با مکس کوتاهی جواب داد وقتی از وضعیت و نبود امکانات هموطنانم مطلع شدم دغدغه ای در دلم روشن شد تا بتونم کمکشون کنم و فرد موثری باشم . با فراخوانی که دادم توانستم تعداد زیادی آب ، ماسک، تجهیزات پزشکی و... برای آنها جمع آوری کنم. و برایشان بیاورم تا کمی التیام بخش محرومیتشان باشد.

این پرستار جوان از مشکلات مردمان سیستان و بلوچستان می گوید: وقتی که وارد سیستان و بلوچستان شده ام؛ تا تجهیزاتی که خیرین اهدا کرده بودند را برای آنها بیاورم ؛ با مشاهده وضعیت مردم ،افزایش بیماری و نبود نیروی پرستاری تصمیم گرفتم داوطلبانه مدتی در زمینه خدمات پرستاری و آموزش رعایت پروتکل های بهداشتی خدمت کنم .

او ادامه می دهد: وقتی آب آشامیدنی نباشد کرونا نمی‌تواند به دغدغه اصلی مردمان استان سیستان و بلوچستان بدل شود. از طرفی این اولین بار است که استان سیستان و بلوچستان چنین پیکی را تجربه می‌کند و مردم این دیار که عادت به زندگی دسته جمعی دارند آموزش‌های لازم را در خصوص رعایت پروتکل‌های بهداشتی ندیده‌اند. در هر حال کمبود امکانات بهداشتی و درمانی در روزهای کرونایی در شرایطی بر سر مردمان این استان آوار شده که خبرها حکایت از این دارد که بیمارستان‌های استان تخت خالی ندارند. آمار قربانیان و مبتلایان رکورد زده و قبرستان‌ها مملو از جمعیت شده‌اند و قطعی طولانی آب و برق نیز مشکلات را دو چندان کرده است.

سلیمانی در خصوص عدم رعایت پروتکل های بهداشتی توسط مردمان سیستان و بلوچستان بیان می کند: مردم این منطقه در خانه با تعداد جمعیت بالا زندگی می‌کنند و برای همین آمار ابتلا و ناقلین بسیار بالا است. در حالی که با آموزش می‌توانستیم کمکشان کنیم. با اینکه۱۸ ماه از شیوع کرونا گذشته بود ولی استان ما برخلاف سایر استان‌ها پیک کرونایی را تجربه نکرده بود و به مردم آموزشی داده نشده بود. رفت و آمدهای قومی و طایفه‌ای تا چند روز پیش از آن که مرز پاکستان مسدود شود همچنان برقرار بود و در مجموع تعداد کسانی که ماسکی بر صورت‌شان نیست بیشتر از دارندگان ماسک است. آتش زیر خاکستر کرونا حالا در سایه کمبود امکانات درمانی و بهداشتی شعله ور شده و عدد مرگ و میر روزبه‌روز رکورد تازه‌ای را در این استان ثبت می‌کند.

پرستار بیمارستان مسیح دانشوری در پایان کلامش تصریح کرد:  زندگی پر تنش و پر استرس ناشی از بیکاری و تنگی معیشت و گرانی های سرسام آور و سایه سنگین کرونا سبب نابود شدن امیدهای مردم گردیده است.متاسفانه در این شهرستان اکثر مسئولان نسبت به امورات مردم بی تفاوت هستند و به نوعی شهر، رها شده و مشکلات به صورت انبوه قابل لمس و مشاهده اند. دلم میخواهد یک بنیاد خیریه ای داشته باشم تا بتوان به مردمانم کمک کنم تا در این روزگار گرانی و نبودن امکانات بتوانم با تمام قوای جسمی که دارم کمک کنده مردمی باشم که زیر سایه فراموشی هستند .

از مسئولان درخواست دارم علاوه بر دیدن مشکلات مناطق و مردم به امثال من که خودجوش وارد عرصه شده ایم کمک کنند تا موسسه ای برای کمک به این مردمان عزیزمان داشته باشیم .