وی افزود: علاوه براین آگاهی از تمدن و تاریخ کشور برای ما دارای انگارههای هویتی بوده، بدین معنا که ما با هویت گذشته خود بیگانه نبوده و نیستیم اما استفاده از اسامی پادشاهان برای نامگذاری معابر و خیابانها به دلیل تجسد و تجسم کامل استبداد گذشته و روح آزادیخواه ملت ایران و انقلاب مردمی، همچنین نگاه حضرت امام خمینی (رضوان الله علیه)، به سلطنتطلبان و سلاطین موجب شده است از نامگذاری با اسم مستبدان و پادشاهان استقبال نکنیم.
نادعلی ادامه داد: جایگزینی اسم یک کوچه یا خیابان به نام یک شهید بدین معنا نیست که ما انگارههای تاریخی و هویتی و داشتههای باستانی ایرانی و قدیمی خود را نادیده بگیریم چراکه نمیتوانیم از هر نماد ایرانی و قدیمی با بیتفاوتی عبور کنیم و اگر به جای اسم نوشیروان، اسم بزرگمهر مطرح میشد قطعا بنده موافق بودم چراکه بزرگمهر فردی حکیم بود و همگان با نام یک دانشمند پارسی ایران باستان از آن یاد میکنند.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران، درخصوص نامگذاری معابر و خیابانهای شهری به برخی کاستیها نیز اشاره کرد و گفت: ضرورت دارد درخصوص نامگذاریها با دقت نظر بیشتری عمل کنیم چرا که به عنوان نمونه پارکی در جنوب موزه ایران باستان واقع در خیابان سی تیر به نام پارک “مَلِک عادل” نامگذاری شد که این نام از یک حدیث جعلی پیامبر (ص) اقتباس شده است و درصورتی که باید آن زمان دقت نظر بیشتری اعمال میشد تا از این نامگذاری جلوگیری به عمل میآمد.
گفتنی است؛ سی و دومین جلسه شورای اسلامی شهر تهران در دومین دستور جلسه خود به بررسی نامگذاری ۷ معبر شهری پایتخت پرداخت و اعضای شورای اسلامی شهر تهران بر عدم تقابل فرهنگ ایرانی و اسلامی در نام گذاریها و حفظ جایگاه شهدا تاکید کردند.